Οι δημοσκοπήσεις στην μάχη των εντυπώσεων και της επιβολής της συναίνεσης.

Διαβάζω στον ελληνικό τύπο, αλλά και στο διαδίκτυο, την απλή ενημέρωση για κάποιες πανελλαδικές τηλεφωνικές και διαδικτυακές δημοσκοπήσεις (σιγά μήν δέν ξανα-χτυπούσαν οι δημοσκοπικές εταιρείες!).


Προφανώς, θεωρώ ότι τις διαβάσατε και σείς, γι αυτό και δέν τις παραθέτω....

Το πρώτο βιαστικό συμπέρασμα που βγαίνει απο αυτές, είναι ότι οι Ελληνες πάθανε σχιζοφρενικά σύνδρομα και έτσι κουδουνιασμένοι απαντάνε όπως νάναι και ότι νάναι.

Σέ δεύτερη όμως ανάγνωση ένας προσεκτικός και νηφάλιος αναγνώστης, ανακαλύπτει να ξεδιπλώνεται μπροστά του όλο το ελληνικό δράμα.

Πρώτη επισήμανση :

Οι Ελληνες σε ποσοστό 64,1% θεωρούν αναγκαίες τις σκληρές αποφάσεις για την οικονομία, αλλά όταν φτάνουν να απαντήσουν στην εξειδίκευση αυτών των σκληρών μέτρων (όπως η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η αύξηση της φορολογίας των καυσίμων), ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ με ποσοστά 50,4% και 60,5% αντίστοιχα.

Στις, εκ πρώτης όψεως, αντικρουόμενες αυτές απαντήσεις, υπάρχει λογική εξήγηση. Ο Ελληνας έφαγε στην μάπα, εδώ και πολύ καιρό, την ακατάσχετη μαύρη προπαγάνδα των ΜΜΕ (μηδέ του ιντερνετ εξαιρουμένου) περί της αναγκαιότητας των σκληρών μέτρων. Δέχεται λοιπόν τα νεφελώδικα σκληρά μέτρα (σε θεωρητικό επίπεδο), αρκεί να μήν αγγίζουν την δική του τσέπη αλλά την τσέπη του διπλανού του. Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, που ήδη τεμαχίζονται σε μικρά κομμάτια, απελπισμένοι και χωρίς να βλέπουν φώς και βοήθεια απο πουθενά, στρέφονται κατά των δημοσίων υπαλλήλων, αισθανόμενοι αφόρητη αγαλίαση που τώρα θα πληρώσουν και άλλοι αυτά που πληρώνουν χρόνια ολάκαιρα μόνοι τους. Οι Δημόσιοι υπάλληλοι φυσικότατα αντιδρούν και αρνούνται να πληρώσουν το παραμικρό, δείχνοντας με το δάκτυλό τους τους «άλλους» (οι οποίοι «άλλοι» δέν γνωρίζουν ποιοί είναι, αλλά ευελπιστούν να το ανακαλύψουν στην πορεία).

Οι δημοσκοπήσεις (που γίνονται κατ΄εντολήν της εξουσίας) επιβεβαιώνουν πλήρως την επιτυχία του πρώτιστου στόχου της, δηλαδή να στραφεί το ένα στρώμα της ελληνικής κοινωνίας ενάντια στο άλλο και κανένα κατά αυτής (της εξουσίας).

Ελα μου ντε όμως που δέν τους βγαίνει η συναίνεση στην εξειδίκευση των σκληρών μέτρων!!!! Μόλις ο Ελληνας (στην πλειοψηφία του) ανακαλύπτει ότι τα σκληρά μέτρα αφορούν κυρίως και πρωτίστως τους φτωχούς εργαζόμενους πολίτες και καθόλου τους πλούσιους, εκεί φυσικότατα απαντά ΟΧΙ. Γιατί φυσικότατα (επίσης), εντελώς διαφορετικά αντιμετωπίζει ο Μητσοτάκαρος και οι συν αυτώ την περίπτωση να εξακολουθούν όποτε θέλουν και όσο θέλουν να «εργάζονται» ή καλύτερα να υποαπασχολούνται, και εντελώς διαφορετικά ο φουκαράς εργάτης στην βιομηχανία μετάλλου που βλέπει με τρόμο την προοπτική να βρίσκεται στο χειρισμό βαρέων και ανθυειγινών μηχανών μέχρι τα 67 του χρόνια.

Και είναι επίσης διαφορετική η αντιμετώπιση του Μητσοτάκαρου και των συν αυτώ στην αύξηση της τιμής των καυσίμων (χέστηκε η φοράδα....) απο αυτήν του φουκαρατζή λαουτζίκου που εξαρτάται απόλυτα απο αυτές τις αυξήσεις.

Σε αυτά τα σημεία λοιπόν όπου λαική συναίνεση ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, οι στημένες δημοσκοπήσεις χτυπάν καμπανάκια, σε όσους φυσικά είναι σε θέση να τα ακούσουν, γιατί οι άλλοι που δέν ακούν λένε απλά ότι οι Ελληνες τρελάθηκαν και καθάρισαν.....



Δεύτερη επισήμανση :

Υπήρξε ένα ενδιαφέρον ερώτημα (κατα την γνώμη μου) απο την δημοσκοπική εταιρεία Κάπα Research «πόσο χρόνο δίνετε στον πρωθυπουργό για να αποδώσουν τα μέτρα σταθεροποίησης της οικονομίας και να μπεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης».

Στο ανωτέρω ερώτημα, άν και δέν υπάρχει πλειοψηφική απάντηση, εν τούτοις οι «μοιρασμένες» απαντήσεις είναι καθοριστικές για το στραβό κυβερνητικό δρόμο. 32,6% της δίνει ένα χρόνο, 25,3% δύο χρόνια, 9,6% τρία χρόνια και μόλις το 27,4% όλη την τετραετία.

Οταν γρήγορες αναπτυξιακές πολιτικές ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ,

Όταν οι περιστολές των δαπανών ΔΕΝ ΑΠΟΔΙΔΟΥΝ το παραμικρό στην αύξηση του ΑΕΠ που είναι και το μόνο αξιόπιστο εργαλείο για να κλείσουν τα ελλείμματα, και

Όταν οι λαικές οικονομικές αντοχές έχουν αγγίξει τον πάτο,

Αντιλαμβανόμαστε όλοι πλήρως και χωρίς καμία προσπάθεια ότι το 32,6% (της διορίας του ενός χρόνου) θα γίνει, με το μπάσιμο του δεύτερου χρόνου και αφού δέν επιβεβαιωθούν οι δυσοίωνες προβλέψεις για ακόμα πιό βαθιά παγκόσμια οικονομική ύφεση, συντριπτική πλειοψηφία μηδενικού χρονικού περιθωρίου. Και εδώ οι δημοσκοπήσεις χτυπούν καμπανάκι που αφορούν τις πολιτικές που υιοθέτησε τελικώς η κυβέρνηση.

Τρίτη επισήμανση :

Οι πολίτες με ποσοστό 58,6% εμπιστεύονται πολύ ή αρκετά τον πρωθυπουργό και με ποσοστό 57,3% αξιολογούν θετικά την στάση της Ν.Δημοκρατίας να στηρίξει την κυβέρνηση. Τί σημαίνει αυτό ?

Πρώτον, αυτό σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός κατάλαβε πλήρως ότι διαφορετικές πολιτικές δέν υπάρχουν (απο τα δύο μεγάλα κόμματα) και επομένως δέν πρόκειται πλέον να ανεχθεί αντιπολιτευτικές δήθεν κορώνες για λαική κατανάλωση.

Δεύτερον, με τις προυποθέσεις των απαντήσεών του στα επι μέρους ερωτήματα, με την δεδηλωμένη μικρή πίστωση χρόνου και με την ταυτόχρονη αμηχανία και πλειοψηφική άγνοια (εάν αυτά τα μέτρα θα τον βγάλουν ή όχι απο την οικονομική κρίση), δηλώνει κατηγορηματικά πρός πάσα κατεύθυνση ότι απλά θα περιμένει (όχι για πολύ....) να δεί έμπρακτα την έξοδο της χώρα απο την κρίση. Δικαιολογίες και υπαναχωρήσεις, «δέν φταίω εγώ αλλά φταίει αυτός που κυβερνά» και «ψήφισε τώρα εμένα να δείς που θα τα κάνω καλύτερα», ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ. Ο δικομματισμός της κοινής νεοφιλελεύθερης πολιτικής παρέα με τον «χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη» είναι πλέον πρό των ευθυνών του. Τα προσχήματα και οι διγλωσσίες έφυγαν και μείναν μόνο οι συστρατευμένες δεξιές πολιτικές και οι εκπρόσωποί τους να αποτελούν πιά το ίδιο στρατόπεδο. Η αλήθεια είναι ότι οι οικονομικές κρίσεις (όποτε εμφανίστηκαν) όξυναν τις αντιθέσεις και άμβλυναν τα περιθώρια συγκεχυμένων πολιτικών, συσπειρώνοντας καθοριστικά τους δύο ταξικούς κοινωνικούς πόλους. Προιούσης της κρίσης θα το δούμε αυτό ακόμη περισσότερα εμφανέστατο.

Τέταρτη επισήμανση :

Θα πρέπει κάποτε οι δημοσκοπικές εταιρείες, εάν θέλουν να θεωρούνται απο όλους συντριπτικά σοβαρές και αξιόπιστες, να χρησιμοποιούν τα «δείγματα» με αναμφισβήτητο τρόπο.

Π.χ. «η πανελλαδική έρευνα της Κάπα Research πραγματοποιήθηκε το διάστημα 3-4/2 (μετά το διάγγελμα του πρωθυπουργού) σε δείγμα 2.299 ατόμων άνω των 18 ετών. Η συλλογή των στοιχείων έγινε με την μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων και βάσει ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου»

Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι αυτές οι τηλεφωνικές συνεντεύξεις και οι ηλεκτρονικές απαντήσεις είναι αυτές που έβγαλαν στην φόρα οι δημοσκοπικές εταιρείες ??????

Ουδείς μπορεί να το ισχυριστεί αυτό, εκτός απο τις δημοσκοπικές εταιρείες και τους πολιτικούς, που θα σπεύσουν να εκμεταλευτούν τις (ουδείς γνωρίζει εάν είναι αληθινές...)απαντήσεις, ώς συνήθως, κατα το δοκούν!

Σε αυτό το σημείο θάθελα να εκφράσω την βαθύτατη λύπη μου για την άλωση του διαδικτύου απο την δημοσιογραφική απλή παράθεση ειδήσεων, χωρίς καμία απολύτως ανάλυση και προσπάθεια κατανόησης αυτών των ειδήσεων που απλά παραθέτονται (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων).

Είναι κρίμα, πολύ κρίμα, που το διαδίκτυο στράφηκε μαζικά στο κυνήγι της λεγόμενης «πρώτης είδησης και αποκλειστικής».

Είναι κρίμα, πολύ κρίμα, που το διαδίκτυο δέν εμβαθύνει πλέον σε καμία ανάλυση των πεπραγμένων ούτε και των γεγονότων.

Προφανώς, υπέκυψε και αυτό στην μαύρη και άραχνη προπαγάνδα νά μήν καταλαβαίνει ο λαός ούτε τί του γίνεται, ούτε και τί του κάνουν. Απλά να τον πορεύουν εκεί που θέλουν με σκυμένο το κεφάλι και πάνω απο όλα να τον καταδικάζουν σε πλήρη άγνοια του νοήματος των γεγονότων (παγκόσμιων και εγχώριων). Γιατί η ποδηγέτηση των λαών που δέν γνωρίζουν το γιατί συμβαίνει αυτό που συμβαίνει, είναι σαφώς ευκολότερη.

Υστερόγραφο για τους βιαστικούς καλοθελητές :

Οι επισημάνσεις που κάνω παραπάνω, άν και βασίζονται σε υποθετικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, στην ουσία απαντούν στην προσπάθεια προπαγάνδισης ότι υπάρχει κοινωνική συναίνεση. Γιατί ακόμα και άν αυτές οι δημοσκοπήσεις είναι αξιόπιστες και αληθινές, υπάρχουν σημεία που δείχνουν ότι κοινωνική συναίνεση για την κυβέρνηση και τις πολιτικές που αρχίζει δειλά να ξεδιπλώνει, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.

Καλησπέρα

Για τις δημοσκοπήσεις και το ρόλο τους τάχουμε πεί και παλιότερα οταν ακόμη "είμαστε στην αντιπολίτευση". Τί εχει αλλάξει ? Τίποτε απολύτως. Αν παλιότερα υπηρετούσαν τον Καραμανλή, σήμερα δεν έχουν κανένα πρόβλημα να υπηρετήσουν και τον Παπανδρέου. Τη δουλειά τους κάνουν και μάλιστα με το αζημίωτο.

Ταγμένες να εξυπηρετούν κατα παραγγελία συμφέροντα των αφεντικών τους και της εκάστοτε εξουσίας , είναι σε θέση να βγάζουν κάθε φορά συμπεράσματα κατα πώς συμφέρει τον καθένα και τι μήνυμα θέλουν να περάσουν στην κοινή γνώμη με κύριο σκοπό την επιβολή σκληρών και αντιλαικών μέτρων.

Ποιά κοινωνική συναίνεση και κουραφέξαλα. Κοινωνική συναίνεση δεν νοείται με στημένες η επιλεκτικές δημοσκοπήσεις του στύλ "οι πολλοί συμφωνούν και μη φωνάζετε" Στο τέλος θα μας βγάλουν και τρελούς.

Ρωτάνε αν είναι αναγκαία τα μέτρα, οταν μας έχουν ρημάξει στις φάπες τα αρπακτικά και οι τοκογλύφοι της Ε.Ε. Ρωτάνε τον μέσο Ελληνα που τον βομβαρδίζουν κάθε μέρα οτι οδεύουμε προς την πτώχευση αν είναι αναγκάια τα μέτρα, δηλαδή τον ρωτάνε αν θέλει να πτωχεύσει η χώρα του. Τι θα τους απαντήσει , έτσι που τον ρωτάνε?

Δεν είδα ομως να ρωτάνε αν εκτός απο αναγκαία είναι και δίκαια τα μέτρα, γιατί εκεί είναι η ουσία του ζητήματος.

Στις επόμενες μέρες θα περιμένουμε νέες δημοσκοπήσεις για τα εισοδήματα που μειώνονται, τους φόρους και το ασφαλιστικό. Εκεί θα δείτε απαντήσεις που θα μας τρελάνουν όλους.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι οτι οδηγούμαστε με δεμένα τα μάτια στο εκτελεστικό απόσπασμα για τυφεκισμό μη καταλαβαίνοντας ούτε τι μας γίνεται ούτε που πάμε.

Το τρίς χειρότερο είναι οτι αυτά που συχαινόμαστε και βρίζαμε κάποτε δηλαδή τη μαυρη προπαγάνδα και την παραπληροφόρηση τα ξαναβρίσκουμε μπροστά μας σε νέες βελτιωμένες versions.