Πολλά θα μπορούσαν να γραφτούν και να ειπωθούν για τον Αντρέα Παπανδρέου!
Για την προσωπικότητά του, για την πορεία του μέσα στην ιστορία, για την πολιτική του!
Τόσο θετικά, όσο και αρνητικά!
Αλλά ποιός άνθρωπος, στην διαδρομή της ζωής του, δέν έχει να επιδείξει θετικά και αρνητικά σημεία ? Αναμφίβολα κανείς!
Ο Αντρέας όμως έχει καταγράψει ανεξίτηλα στο ενεργητικό του ένα θετικότατο σημείο της προσωπικότητάς του που δέν μπορεί να μείνει απαρατήρητο : Ηταν βαθύτατα προσηλωμένος στο όραμά του. Ενα όραμα που αφορούσε έναν καλύτερο κόσμο που δέν ήταν άλλος απο τον σοσιαλιστικό κόσμο. Ο Αντρέας της 3ης Σεπτέμβρη και ο Αντρέας του 1990 ήταν ολόιδιος, αναζητώντας παντού και πάντοτε την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού.
«Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.»
Γράφει με πάθος στη διακήρυξη, το 1974!
«Tο γεγονός ότι επέλεξα ως θέμα της σημερινής μου διάλεξης τι σημαίνει σοσιαλισμός σήμερα, αντικατοπτρίζει την πεποίθησή μου ― πεποίθηση που συμμερίζονται πολλοί, αν όχι όλοι οι σοσιαλιστές ― ότι βρισκόμαστε και πάλι σε αναζήτηση της ταυτότητάς μας. Aυτό δεν πρέπει νασ μας εκπλήσσει. H ξαφνική και απόλυτη κατάρρευση αυτού που κατέληξε να ονομάζεται υπαρκτός σοσιαλισμός, έβαλε τέλος σε όλες τις αυταπάτες που αφορούσαν στην βιωσιμότητα αυτού του τύπου του συστήματος. Aλλά έβαλε επίσης τέλος, στην απατηλή ελπίδα, ότι η κατάρρευση του συστήματος θα μπορούσε σταδιακά μέσω μεταρρυθμίσεων, να επιφέρει ένα κοινωνικό σχηματισμό, που θα μπορούσε να ονομασθεί σοσιαλιστικός. Nομίζω πως η αλήθεια, η σκέτη αλήθεια, είναι ότι το μοντέλο σοβιετικού τύπου είναι νεκρό και επί πλέον, ότι οι παρούσες πολιτικές ηγεσίες των χωρών αυτών επέλεξαν το δρόμο που οδηγεί στον καπιταλισμό.
Aυτό θέτει το ερώτημα; Eίναι ο Kαπιταλισμός η μόνη εναλλακτική λύση στον σοσιαλισμό του σοβιετικού μοντέλου; H απάντησή μου είναι αρνητική; Όντως, υπάρχει χώρος για σοσιαλιστικό όραμα, καθώς επίσης για σοσιαλιστικές πολιτιτκές. Aλλά ποιες είναι οι δυνατότητες για τη δόμηση μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας; Eδώ η απάντηση είναι πολύ πιο συνθετη. Eίναι το ερώτημα-κλειδί αυτής της διάλεξης......»[/size]
Κηρύττει πάλι με πάθος ο ίδιος το 1990, έχοντας ήδη κάμποσα χρόνια κυβερνητικής εμπειρίας αλλά και εμπειρίας καταιγιστικών παγκόσμιων εξελίξεων στην πλάτη του.
Ετσι θέλω και έτσι θα θυμάμαι για πάντα τον Αντρέα :
Σάν τον μεγάλο οραματιστή που ποτέ δέν συμβιβάστηκε και πάντα αγωνιζόταν για να κάνει το όραμά του πραγματικότητα.
Και ξέροντας απο χέρι ο ίδιος ότι σοσιαλισμός σε μία και μόνο χώρα ήταν αδύνατο να υπάρξει, δέν έμεινε κλεισμένος στα στενά όρια της χώρας που κυβέρνησε, αλλά αγωνιζόταν συνεχώς και αδιάκοπα σε διεθνές επίπεδο να αλλάξει και την πορεία του κόσμου ολόκληρου.
Αυτός ο Αντρέας με συναρπάζει, με εξυψώνει, με καθοδηγεί και με οδηγεί να τον θυμάμαι πάντα και κάθε μέρα (όχι μόνο στην επαίτιο του θανάτου του).
Ο Αντρέας που γνώρισα δέν θέλει λιβάνια, ούτε μεγαλόσχημους λόγους πρός τιμήν του.
Ο Αντρέας που γνώρισα θέλει αφοσίωση και αγώνα στα παγκόσμια οράματα του σοσιαλισμού και της δημοκρατίας. Και ζεί και θα ζεί για πάντα μέσα σε κεντρικό σημείο του μυαλού μου, σάν κινητήριος μοχλός της σκέψης μου.
Φόρουμ 
Τρι Ιουν 23, 2009 8:16 am