ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Το ζήτημα των σχέσεων με την Τουρκία είναι στο προσκήνιο από την γέννηση του νεοελληνικού κράτους.
Είναι το κυριότερο και κυρίαρχο ζήτημα της χώρας.
Οταν το 1999 η Τουρκία καταστράφηκε από τον σεισμό της Νίκαιας, οι σχέσεις βελτιώθηκαν μέσα και από την πρωτοπόρα δράση του Ελληνικού λαού.
Οι ζημιές της Τουρκίας από τον σεισμό ήταν τεράστιες και αφορούσαν και στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
Είχα πει τότε, πως οι Τούρκοι θα επανέλθουν μόλις ορθοποδήσουν. Δεν προφήτευσα, απλά είναι εύκολα κατανοητή η στρατηγική τους. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό είναι η βλακεία των Ελλήνων πολιτικών.Τότε, παρά τα ζειμπέκικα, πήραμε κάποια πράγματα σημαντικά. Η κουμπαριά του Καραμανλή έφερε τα προβλήματα. Δεν μπορεί η εξωτερική πολιτική της χώρας να ασκείται από ξενόδουλους και ηλίθιους, που δεν μπορούν να προβλέψουν, να δράσουν, να σχεδιάσουν.
Οφείλουμε να στείλουμε την κ. Μητσοτάκη και τον κ. Καραμανλή σε μοναστήρι, για να παύσουν να διαλύουν την χώρα. Εάν υπήρχε δημοκρατία σε αυτή την χώρα και μυαλό στους ηλίθιους, αλλά και καιροσκόπους που τους ψηφίζουν, θα είχαν ήδη γίνει "μοναχοί".
Η Τουρκία μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να έχει υπερσύγχρονη ναυτική βάση στην Αλβανία, να έχει σχέσεις με τα Σκόπια, να κάνει κοινά γυμνάσια με την Ρωσία, να έχει διπλαρώσει την Ουκρανία και να στηρίζεται από τουρκογενείς χώρες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ. .
Ο πλασιέ Ομπάμα ήταν ο 1ος πρόεδρος των Η.Π.Α. που πήγε στην Τουρκία, χωρίς να περάσει από την Ελλάδα.
Το άλλο Σ/Κ υποδέχονται τον "πρόεδρο της Μακεδονίας" και θα δώσουν άδεια προσγείωσης στο αεροπλάνο των "μακεντόνσκι".
Την θηλιά δεν την βλέπουν ; τι κάνουν τα ζώα ;
Πήγαν να ανοίξουν την σχέση με την Ρωσία και, αντί ο αγωγός να γίνει στα κρυφά ως εσωτερικό έργο (ποιός να τον κάνει κρυφά όταν διέλυσαν την Μ.Ο.Μ.Α.) και να μένει μόνο η σύνδεση, αυτοί κάνανε φιέστες.
Οι άνθρωποι είναι καταστροφή για την χώρα μας.
Ενα μπουλούκι κάκιστων ηθοποιών που καταστρέφει και κλέβει.

Οποιαδήποτε άλλη χώρα με σοβαρή εξωτερική πολιτική θα είχε
ανακηρύξει τον απίθανο Υπουργό Εξωτερικών
της FYROM σε Persona non grata, όχι απλώς για την μόνιμα προκλητική και επιζήμια
για τη χώρα μας δραστηριότητά του, αλλά και μόνο για την συνήθως υβριστική στάση,
που τηρεί σε κάθε ευκαιρία δημόσιας εμφάνισής του.


Δυστυχώς όμως η Ελληνική διπλωματία τα τελευταία χρόνια
εμφανίζει μια απαράδεκτη στωικότητα, η οποία βλάπτει ανεπανόρθωτα το κύρος της χώρας
και αποθρασύνει τους θρασύτατους πλαστογράφους της ιστορίας.





Η πρόσφατη άδεια, που δόθηκε με πρωτοβουλία της ΥΠΕΞ και τις
ευλογίες του Μακεδόνα Πρωθυπουργού μας για την προσγείωση αεροσκάφους των Σκοπίων
με τα διακριτικά ΜΚΔ, δηλαδή Μακεδονία, απότελεί διπλωματική γκάφα ολκής





Στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν κανόνες και δεδομένες
σημειολογίες.


Την εξαίρεση της αποδοχής ενός αεροπλάνου σε μια διεθνή συνδιάσκεψη
ουδείς διπλωμάτης στον κόσμο την εισπράττει όπως δείχνει να την αντιλαμβάνεται
ο κ. Καραμανλής.


Πρόκειται για μία επίσημη κίνηση της Ελληνικής Κυβέρνησης,
που παράγει συγκεκριμένες συνέπειες σε διεθνές επίπεδο. Επιβεβαιώνει πανηγυρικά
την αναγνώριση εκ μέρους της επίσημης Ελληνικής Πολιτείας του δικαιώματος των
Σκοπίων να φέρουν το όνομα και τα διακριτικά της Μακεδονίας στον κρατικό
αερομεταφορέα τους. Αυτό ενισχύει εξαιρετικά την θέση των Σκοπίων, ιδιαίτερα διότι
αποτελεί επίσημη παραχώρηση εκ μέρους της Ελληνικής Κυβέρνησης, παραχώρηση τέτοιου
μεγέθους, που δεν έχει παρόμοιο ιστορικό προηγούμενο.

Οπως λέγεται ευρέως Χορικέ (που συμβολίζεις τον σοφό λαό στις τραγωδίες), οι Η.Π.Α. ήταν που πίεσαν για αυτό και τα ζώα εδώ το δέχθηκαν.

Το μοναστικό βίο ασπάζονταν οι αυτοκράτορες και άλλοι αξιωματούχοι του Βυζαντίου όταν αποσύρονταν. Εκτιμώ πως οι "υπηρεσίες" που πρόσφεραν ως πρωθυπουργοί, οι Μητσοτάκης και Καραμανλής (εξακολουθεί να προσφέρει!) στη χώρα, μόνο ως πράξεις εσχάτης προδοσίας μπορούν να χαρακτηριστούν.
Σε ότι αφορά την Τουρκία, πράγματι είχε πληγεί σοβαρότατα με τους σεισμούς του 1999. Ήταν, όμως η ίδια χρονική περίοδος που η Ελλάδα, επέτυχε το Ελσίνκι, που είχε καταφέρει να στριμώξει, ευνοούντος και του διεθνούς παράγοντα, στα σχοινιά την Τουρκία. Τότε απογυμνώθηκε ΟΛΗ η Ευρώπη, όταν έδειξαν ποιοι τελικά ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ την Τουρκία στην ΕΕ.
Από το 2004 η πολιτική αυτή αποδομήθηκε. Η κυβερνήσεις Καραμανλή υποχώρησαν, αποχώρησαν και τελικά με τον τρόπο τους, γιγάντωσαν την Τουρκία. Ο Ομπάμα έπραξε το αυτονόητο. Επισκέφτηκε τον ισχυρό! Πώς να επισκεπτόταν την Ελλάδα; Ως τι; Ποιο ρόλο και ποιες πρωτοβουλίες ανέλαβε η Ελλάδα για να δείξει πως έχει πρόσωπο; Το μόνο που πέτυχαν οι κυβενρήσεις του πρωθυπουργού της Ραφήνας ήταν υποχωρήσεις, υποχωρήσεις, υποχωρήσεις!
Η πολιτική Καραμανλή δεν ξέφυγε από την πολιτική της δεξιάς, της φιλοσοφίας "της μικράς πλην τιμίας Ελλάδος". Πολιτική που έχει προκαλέσει καταστροφές και εθνικές απώλειες.
Συνέχεια της πολιτικής αυτής είναι η πλήρης διάλυση του κράτους, των Σωμάτων Ασφαλείας, των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτή ήταν, είναι και θα είναι η δεξιά. Αυτούς εμπιστεύτηκε ο κόσμος το 2004 και το φλεγόμενο 2007.
Δε μας φταίνε οι άλλοι. Έχει σημασία τι κάνουμε εμείς για να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον των άλλων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Και η δεξιά αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά α-δέξια!

Ο Γιάννης έχει άποψη εκ των ένδον τεκταινομένων.
Πράγματι ήθελα να γράψω σκληρά, αλλά ως ανθρωπιστής επέλεξα τα μονάς (χωρίς να πω πάντως ποίας μονάς).
Οφείλουμε ως κοινωνία όχι μόνο να παρέμβουμε αλλά να διαδραματήσουμε ουσιώδη ρόλο στα πράγματα. Δεν είναι δυνατόν η χώρα μας να κυβερνάται από γελοίους τύπους.
Κοντεύουν δύο χρονια από τότε που γράφτηκε το "ΠΑΣΟΚ του Ανθρώπου".
Εκεί μέσα με την παραίνεση και του Γιάννη γράφτηκαν κάποια πράγματα για τον στρατό.

Το 1ο ζήτημα για μένα είναι η "κοινωνικοποίηση" του στρατού και ο ουσιαστικός εκδημοκρατισμός του, με την δημιουργία μίας δημοκρατικά εκλεγμένης αρχής (όπως αυτές που προτείνει ως καινοτομία το σχέδιο - πρόγραμμα αυτό και έχουμε δουλέψει εις βάθος μεταξύ μας). Η δημοκρατική κοινωνική αρχή αυτή θα αποφασίζει για τα περισσότερα πράγματα (και όχι οι εκάστοτε υπουργίσκοι και κομματικοί σημαιοφόροι).

Το 2ο ζήτημα - και κάτι που είχε θέσει ο Γιάννης - είναι η αξιολόγηση όσων υπηρετούν και εργάζονται. Βεβαίως το ως προς τι θα αξιολογηθεί κάτι ή κάποιος προϋποθέτει μία πολιτική απόφαση που θα καθορίζει τον χαρακτήρα και τις προτεραιότητες του στρατού. Η απόφαση αυτή που θα λαμβάνεται δημοκρατικά μπορεί βεβαίως να μεταβάλλεται ανάλογα με τις ανάγκες και τους εκάστοτε στόχους.
Στην Ελλάδα απουσιάζει και η σαφής πολιτική απόφαση και θέση για τον χαρακτήρα και τους στόχους του στρατού, αλλά απουσιάζει και κάθε έννοια σαφούς και ολοκληρωμένης αξιολόγησης, ως ένα ενιαίο εθνικό σχέδιο.

Αυτά ως κύρια, διότι τα επιμέρους είναι πραγματικά εκατοντάδες.
"Κατορθώσαμε" να διαλύσουμε τον στρατό μας και να τον κάνουμε μισθοφορικό παρελκόμενο του ΝΑΤΟ με μοναδικό σκοπό τις μίζες._

Οι ΗΠΑ ασπάζονται τις θέσεις της Τουρκίας
Το απόρρητο «non paper» της Ουάσιγκτον για το Αιγαίο


Επί κυβερνήσεως Ομπάμα οι Αμερικανοί ρίχνουν την ιδέα περί «επανεξέτασης των διεθνών κειμένων» που διέπουν το καθεστώς του

ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ | Κυριακή 5 Ιουλίου 2009 απο το ΒΗΜΑ






ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ επανεξέτασης των διεθνών συνθηκών που διέπουν το καθεστώς του Αιγαίου προτείνουν οι Αμερικανοί ως ένα από τα μέσα για να εκτονωθεί η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο. Οι ιδέες της Ουάσιγκτον εμπεριέχονται σε άκρως απόρρητο δισέλιδο «non paper»βασικά σημεία του οποίου αποκαλύπτει σήμερα «Το Βήμα»- που βρίσκεται εν γνώσει
τόσο του Μεγάρου Μαξίμου όσο και του υπουργείου Εξωτερικών. Το «non paper» παρεδόθη στην ελληνική πλευρά από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα. Αυτό έγινε λίγες ημέρες πριν από την τελικώς ματαιωθείσα επίσκεψη του τούρκου πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, κατά τη διάρκεια της οποίας επρόκειτο να συναντηθεί και με τον πρωθυπουργό κ. Κ. Καραμανλή. Σύμφωνα
με αξιόπιστες πληροφορίες, οι Αμερικανοί επιχειρούν μια καταγραφή της κατάστασης που επικρατεί σήμερα στο Αιγαίο, ζητώντας αμοιβαία κατανόηση των θέσεων των δύο πλευρών. Με τον τρόπο αυτό όμως, η Ουάσιγκτον εμφανίζεται να ανέχεται και κατ΄ επέκταση να ενθαρρύνει εμμέσως την εγκαθίδρυση μιας «γκρίζας κατάστασης» στο Αιγαίο- κάτι που αποτελεί πάγια τακτική της Αγκυρας από την κρίση των Ιμίων το 1996 και εντεύθεν.

Η αμερικανική στάση μοιάζει να εντάσσεται στο πλαίσιο του εναγκαλισμού της Τουρκίας, η οποία έχει αναβαθμιστεί ραγδαία στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Ομπάμα (ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή), καθώς και της εξάλειψης των όποιων εμποδίων στη συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεών της με την ΕΕ. Το γεγονός αυτό θέτει καίρια ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσει η ελληνική διπλωματία εν όψει και της προγραμματιζόμενης επίσημης επίσκεψης της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη στην Αγκυρα.

Ηδη μάλιστα έχουν αρχίσει να επικρατούν δεύτερες σκέψεις σε υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών για τη χρονική περίοδο μετάβασης της κυρίας Μπακογιάννη στην Τουρκία. Οι νέες εισηγήσεις επισημαίνουν ότι η επίσκεψη αυτή ίσως πρέπει να γίνει συντομότερα από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, ακόμη και εντός του Ιουλίου, ώστε να μη συνδεθεί με την κορύφωση των διεργασιών εντός ΕΕ για την αξιολόγηση της Τουρκίας.

Οι Αμερικανοί εκτιμούν ότι κάτι πρέπει να γίνει με την ελληνοτουρκική διαμάχη στο Αιγαίο, όπου υπάρχουν «ξεχωριστές διαφορές» . Το επεσήμανε άλλωστε πρόσφατα ο νέος βοηθός υπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης Φίλιπ Γκόρντον. Θεωρούν ότι η αντιπαράθεση αυτή κοστίζει πολύ σε χρήμα και ανθρώπινο κεφάλαιο στις δύο χώρες, ενώ παράλληλα δεν τους επιτρέπει να συμβάλλουν, ως μέλη του ΝΑΤΟ, σε άλλα «καυτά» μέτωπα (π.χ. Αφγανιστάν).

Οι Ηνωμένες Πολιτείες εμφανίζονται επίσης να ενθαρρύνουν τον «άμεσο διάλογο» Αθήνας- Αγκυρας για όλα τα θέματα, όπως τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Στάινμπεργκ. Δεν αποκλείουν μάλιστα και δική τους μεσολάβηση, εφόσον ωριμάσουν οι συνθήκες. Οπως σημείωσε προσφάτως η τουρκική εφημερίδα «Ζaman», οι Αμερικανοί επεξεργάζονται ιδέες για έναν «οδικό χάρτη» που θα βοηθούσε στην εκτόνωση της έντασης, Το πλέον ανησυχητικό σημείο του «non paper» είναι η ιδέα περί «επανεξέτασης των διεθνών κειμένων» (στα αγγλικά, «to review the international documents») για το Αιγαίο. Διπλωματικές πηγές εκτιμούν ότι η Ουάσιγκτον εμφανίζεται με την ιδέα αυτή να ασπάζεται τη ρεβιζιονιστική τακτική της Αγκυρας. Αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες των υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας έχουν ήδη καταγράψει σε απόρρητα σημειώματα τη θέση ότι η Τουρκία επιδιώκει συστηματικά την ανατροπή των διεθνών συνθηκών που καθορίζουν το καθεστώς και τα σύνορα στο Αιγαίο (Λωζάννη 1923, ιταλοτουρκική συμφωνία 1932, Παρισίων 1947). Η στρατηγική αυτή εντάσσεται αρμονικά στη θεωρία περί «στρατηγικού βάθους» που έχει διατυπώσει ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου.

Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι η επιμονή με την οποία η τουρκική Πολεμική Αεροπορία αμφισβητεί ευθέως μέσω των υπερπτήσεων την ελληνικότητα του Αγαθονησίου και του Φαρμακονησίου, σκοπεύει στη δημιουργία τετελεσμένων ώστε να υποστηριχθεί η καινοφανής θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Οι Τούρκοι επιμένουν ότι η ιταλοτουρκική συμφωνία της 28ης Δεκεμβρίου 1932 είναι άκυρη λόγω μη ολοκλήρωσης των απαραίτητων νομικών διαδικασιών, ενώ δεν κατετέθη και στην Κοινωνία των Εθνών. Η απάντηση της Αθήνας είναι ότι αυτή η συμφωνία συμπληρώνει εκείνη της 4ης Ιανουαρίου 1932 μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας που κατετέθη στην ΚτΕ. Παράλληλα, η Ελλάδα προσθέτει ότι η Αγκυρα ουδέποτε αμφισβήτησε την ισχύ των παραπάνω συμφωνιών ως την κρίση των Ιμίων (1996), ούτε καν όταν τα Δωδεκάνησα πέρασαν από την Ιταλία στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Παρισίων (1947). Ουδεμία αντίρρηση προέβαλε η Αγκυρα και κατά τη ναυτική οροθέτηση της συγκεκριμένης περιοχής με περιφερειακή συμφωνία που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη το 1950 για την αεροναυσιπλοΐα. Σύμφωνα με αυτήν, η συνοριακή γραμμή του FΙR Αθηνών/ Κωνσταντινούπολης ταυτίζεται με τα δυτικά σύνορα της Τουρκίας στην περιοχή.

Εδώ παραβίαση, εκεί παραβίαση, πού είναι η παραβίαση;

Στο αμερικανικό έγγραφο δίδεται επίσης έμφαση στο ζήτημα των παραβάσεων του FΙR Αθηνών, των παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου και των υπερπτήσεων ελληνικών νησιών (κατοικημένων ή μη) από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Οι Αμερικανοί θεωρούν ότι πρέπει να υπάρξει αυτοσυγκράτηση και από τις δύο πλευρές. Αν και έχουν επανειλημμένως εκφράσει (σε «διπλωματική» γλώσσα) την αντίθεσή τους στη διαφορά έξι και 10 ν.μ. μεταξύ των χωρικώνυδάτων και του εναερίου χώρου της Ελλάδος, εκτιμάται ότι η «χαλαρή» εκ μέρους τους αντιμετώπιση του θέματος των υπερπτήσεων κλίνει υπέρ της Αγκυρας και θίγει, εμμέσως, ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Οπως σημειώνουν διπλωματικές πηγές, πολλές υπερπτήσεις των τελευταίων μηνών γίνονται σε τόσο χαμηλό ύψος (περίπου 200- 500 πόδια) που δύσκολα θα μπορούσαν να θεωρηθούν τυχαίες. Σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης, οι Αμερικανοί ισχυρίζονται ότι η τουρκική πλευρά θα πρέπει να επιδείξει κατανόηση σε θέματα ελληνικής κυριαρχίας. Ωστόσο εμφανίζονται να συνδέουν αυτή την κίνηση με κατανόηση εκ μέρους της Ελλάδας των τουρκικών θέσεων για την αποστρατιωτικοποίηση ορισμένων νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, ασπαζόμενοι άλλο πάγιο επιχείρημα της Αγκυρας.

Η αποκωδικοποίηση των θέσεων των Η.Π.Α. δείχνει έκδηλο φιλοτουρκισμό. Πουθενά δεν στέκονται οι Η.Π.Α. και τίποτα δεν αναγνωρίζουν ως ισχυρό νομικό κείμενο.Θέτουν τα πάντα υπό αναθεώρηση. Αυτός είναι και ο στόχος των Τούρκων: η πλήρης αναθεώρηση του καθεστώτος στο Αιγαίο. Υπενθυμίζω ότι δικαίωμα της χώρας είναι να "κλείσει" το Αιγαίο με την καθιέρωση υφαλοκρηπίδας 12 ν.μ., όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο. Για αυτό απειλούν οι Τούρκοι με πόλεμο. Ετερος θεσμός του διεθνούς δικαίου που παραμένει ανεκμετάλλευτος από την Ελλάδα είναι αυτός της ζώνης αποκλειστικής εκμετάλλευσης.
Αυτά για την κυβέρνηση του τρισάθλιου Ομπάμα και των μαριονετών του ΕβραιοΝαζισμού που κυβερνούν τις Η.Π.Α. και την Ευρώπη.
Θα ήθελα κάποιος ευρωβουλευτής μας να θέσει στο ευρωκοινοβούλιο το ερώτημα : Γιατί υπερεξοπλίζεται η Τουρκία; ποιούς απειλεί με πόλεμο;
Αυτά και για την δωδεκάμηνη θητεία ... .
Το πρόβλημα της θητείας δεν είναι η διάρκεια, είναι η απαράδεκτη συμπεριφορά αξιωματικών και υπαξιωματικών στους πολίτες που υπηρετούν την θητεία τους. Εάν η θητεία είχε άλλη υφή και περιεχόμενο και δεν ήταν μια φυλακή αγγαρείας με ελάχιστο περιεχόμενο ουσίας τότε θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Προτείνω :

α. Θητεία σπαστή από τα 18 έως τα 33 χρόνια με σύνολο απασχόλησης/στράτευσης 22 μήνες. 12 μήνες υποχρεωτική θητεία και οι υπόλοιποι με προγραμματισμένη προεπιλογή εκπαίδευσης σε σπαστά διαστήματα.
Πλήρης προστασία της εργασίας, των αποδοχών και της ασφάλισης κατά τα διαστήματα αυτά.

β. Αλλαγή της φύσης της θητείας. Πλήρης υποχρεωτική ενημέρωση των στρατευμένων για το σκοπό κάθε κίνησης και άσκησης (δεν είναι δυνατόν κανείς να μην εξηγεί στον φαντάρο π.χ. για ποιό λόγο γίνονται τα "σκηνάκια").
Απαγόρευση της αγγαρείας (π.χ. την συντήρηση των αρμάτων μάχης να την κάνουν ιδιώτες ή ομάδες εθελοντών με συγκεκριμένο αντικείμενο).

γ. Θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση ουσίας.

δ. Επιλογή από τους ίδιους τους στρατεύσιμους συγκεκριμένων εκπαιδευτικών μαθημάτων, σύμφωνα και με την επαγγελματική τους κατεύθυνση ή τις επιστημονικές γνώσεις τους.

ε. Ορθολογική επάνδρωση των μονάδων (δεν είναι δυνατόν τον βοσκό από την Θεσσαλία να τον στέλνεις στο ναυτικό και τον ψαρά από το Αιγαίο στο πεζικό).

στ. Δημιουργία μονάδων/λόχων εφέδρων με συγκεκριμένο προσανατολισμό (π.χ. καταδρομείς) με εθελοντική συγκρότηση και κοινό επίπεδο εκπαίδευσης (για να υπάρχει ομοιογένεια και αποτελεσματικότητα).

ζ. Κοινωνικοποίηση του έργου του στρατεύματος και διδασκαλία στους πολίτες.

η. Δυνατότητα επαγγελματικής μονιμότητας για εθελοντές και ομάδες τους (όχι στους Ο.Π.Υ. κλπ. )

Και να προσθεσω μια προταση για να σβησει ενα μεγαλο εγκλημα!!!!!!!!!
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΗΜΗΣ Μ Ο Μ Α !!!!!!!!!!

Να την πούνε ΜΟΚΑ (ΜΟνάδα Κοινωνικής Αλληλεγγύης)

Να την πουνε οπως θελουν και να κατασκευαζει και εργα για το κοινωνικο οφελος.
Ενταξει οχι αεροδρομια,λιμανια κ.λ.π γιατι τοτε τα <παιδακια> θα μεινουν στην <πεινα> !!!!!!!!!!!

Αναλύετε και οι δυο ένα θέμα εξαιρετικά σημαντικό. Θα ήθελα να κάνω μια μικρή τοποθέτηση, γιατί το θέμα είναι εξαιρετικά μεγάλο και σύνθετο.
Ξεκινώ από το πιο απλό, που ως κυβέρνηση ψηφίσαμε και ουδέποτε εφαρμόσαμε! Άμεση εφαρμογή του Νόμου για την Παλλαική Άμυνα! Με τον τρόπο αυτό ενεργοποιείς ομάδες πληθυσμού από τα 15 μέχρι τα 55. Βάζεις το νέο και τη νέα στον τρόπο σκέψης και νοοτροπίας των Ε.Δ. και δεν χρειάζεται να τρέχουν όλοι για αναβολές ή απαλλαγές.
Απαλλαγή των Ε.Δ. από τη φύλαξη των συνόρων και ανάθεση της φύλαξής τους από τους συνοριοφύλακες.
Συγκέντρωση των Ε.Δ. σε πολυδύναμα στρατόπεδα, σύγχρονα, στα οποία θα υπάρχουν Μονάδες πληρότητας από 85% και άνω. Μονάδα με λιγότερη επάνδρωση αυτόματα θα διαλύεται.
Οι Ε.Δ. να αποτελούνται από ΕΠΟΠ θητείας 7 ετών, σε ποσοστό 80% και σε ποσοστό 20% από κληρωτούς, οι οποίοι να εξετάζονται και να επιλέγονται με αυστηρότατα κριτήρια
Συνεχης εκπαίδευση επ έργω όλων των τεχνικών ειδικοτήτων.
Απαλλαγή των Ε.Δ. από την υποχρέωση "εξυπηρέτησης" των ΟΤΑ.
Άμεση επανασύσταση των ΜΟΜΑ, με κύριο σκοπό την ανάπτυξη της υπαίθρου.
Συνεργασία με δημόσια ΙΕΚ για την απόκτηση επαγγελματικής κατάρτισης των ΕΠΟΠ
Κλπ κλπ κλπ!

Πράσινη ανάπτυξη και ΜΟΜΑ. Πραγματιικά παίζει ως ιδέα, καθώς αξιοποιεί μια τεράστια δυναμική, απελευθερώνει χρήματα του δημοσίου αλλά και δυνάμεις της κοινωνίας. Μειώνει το κόστος ... .

Η γνώμη του ειδικού μετράει. Ομως θέλω να δούμε δύο - τρία θέματα ... .
Εμείς π.χ. οι μη παραμεθόριοι τι θα κάνουμε ;
Δεν θέλουμε μισθοφορικό στρατό ..., αλλά πολίτες που μπορούν να χειριστούν τα όπλα και να συγκροτήσουν ακόμα και αντάρτικα εάν χρειαστεί ... .

Μέσω της εφαρμογής του νόμου για την Παλλαική Άμυνα, ο κάθε νέος και νέα θα εκπαιδεύεται στα οπλικά συστήματα. Βεβαίως, εάν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, παρατηρείται μια διεθνής τάση άρνησης προς τις Ε.Δ.
Πολύ χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Ισραήλ, όπου ποσοστό άνω του 30% αρνείται την εκπαίδευση στα όπλα.
Η ΜΟΜΑ, με βάση τα νέα δεδομένα, θα μπορούσε να επιτύχει πάρα πολλά. Κυρίως, να επαναδιοχετεύσει χειριστές στην αγορά εργασίας, που πλέον δεν υπάρχουν. Και όσοι υπάρχουν προέρχονται από την ειδικότητα που απέκτησαν ως στρατευμένοι.
Το ζήτημα αυτό είναι εξαιρετικά μεγάλο και με αποσπασματικές θέσεις δεν δίνουμε λύσεις. Σημαντικό, όπως και σε κάθε ζήτημα , είναι να θέσουμε το κύριο ερώτημα "Τι θέλουμε;". Και εάν καταφέρουμε να απαντήσουμε σε αυτό, με το χέρι στην καρδιάκαι με ψυχραιμία, τότε θα έχουμε τη λύση του προβλήματος.
Σήμερα διαθέτουμε Ε.Δ., περίπου 100.000 ανθρώπους. Είναι αξιόμαχο αυτό το προσωπικό ή προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανέλθει στα ύπατα αξιώματα;
Η δομή και λειτουργία των ΑΣΕΙ είναι αυτή που χρειάζεται ένας σύγχρονος Στρατός ή οφείλουμε να αναθεωρήσουμε τη στάση μας και προς αυτή την κατεύθυνση, αναζητώντας και επιλέγοντας τους καλύτερους, σε ποσοστό 50%, από την ελεύθερη αγορά;
Σκέψεις, που αξίζει να τις θέσουμε στο τραπέζι.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/07/blog-post_1968.html

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
konstantakopoulos.blogspot.com
Σε
εν εξελίξει διαδικασία διαπραγμάτευσης-διαιτησίας για το Αιγαίο
αναφέρθηκε, προκαλώντας απορίες του πολιτικού κόσμου και διάψευση του
ελληνικού ΥΠΕΞ, ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ Μουράτ Ουζούργκεργκιν.
Αν η δήλωσή του αληθεύει, θα επρόκειτο για μείζονα
ανατροπή της πάγιας, πολυετούς και διακηρυγμένης επίσημης πολιτικής της
Αθήνας, υπό διαφορετικές κυβερνήσεις, για μη διαπραγμάτευση του
καθεστώτος του Αιγαίου και μη αποδοχή διαιτησίας. Αναφερόμενος στο Αιγαίο, ο κ. Ουζούγκεργκιν δήλωσε τα εξής: «Καθόμαστε
με καλή πρόθεση και συζητάμε τα μεταξύ μας προβλήματα, τα δε στοιχεία
πάνω στα οποία δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία τα πάμε σε
τρίτες πλευρές». Στη δήλωση του Τούρκου αξιωματούχου δεν
διευκρινίζεται ρητά ούτε στα πλαίσια ποίου φόρουμ ή σε ποιό επίπεδο
γίνονται αυτές οι «συζητήσεις» για το Αιγαίο, ούτε ποιές είναι οι «τρίτες πλευρές».
Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με πληροφορίες από αξιόπιστες διπλωματικές
πηγές (βλ. άρθρο Δημ. Απόκη σε διπλανές στήλες) έχει συνομολογηθεί
τριμερής (Ελλάδα, ΗΠΑ, Τουρκία), «άτυπος» μηχανισμός «αποφυγής εντάσεων» στο Αιγαίο. Οι «εντάσεις» όμως στο Αιγαίο είναι κυρίως προϊόν αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας και η «αποφυγή» τους παραπέμπει σε συζητήσεις για την κυριαρχία.
Ο
εκπρόσωπος πάντως του ελληνικού ΥΠΕΞ, ερωτηθείς από τον «Κ.τ.Ε.»,
διέψευσε τον Τούρκο ομόλογό του, λέγοντας ότι δεν γίνεται
διαπραγμάτευση και επιδιαιτησία και επιμένοντας ότι το μόνο ζήτημα
είναι η υφαλοκρηπίδα και μόνη μέθοδος η Χάγη. Σε ερώτησή μας για το
κατά πόσον τα Υπουργεία Εξωτερικών ή ‘Αμυνας έχουν συνομολογήσει
λειτουργία κάποιου τριμερούς μηχανισμού αποφυγής εντάσεων είπε ότι δεν
γνωρίζει οτιδήποτε τέτοιο. Από την πλευρά της αξιωματικής
αντιπολίτευσης εκφράζεται απορία για τις τουρκικές δηλώσεις και έλλειψη
ικανοποίησης από τις κυβερνητικές εξηγήσεις. Σημαντική σκλήρυνση της
στάσης του στα ευρωτουρκικά εκδήλωσε και ο ΣΥΡΙΖΑ με ερώτηση του κ.
Λαφαζάνη που ζητά να τεθεί ως απαίτηση συνέχισης ενταξιακών
διαπραγματεύσεων της Τουρκίας η άρση των διεκδικήσεών της. ‘Αλλες
διπλωματικές πηγές υποστηρίζουν πάντως ότι είναι αδύνατο η κυβέρνηση ή
το ΥΠΕΞ να έχουν μπει σε τέτοιου είδους διαδικασία μυστικής
διαπραγμάτευσης με την Τουρκία.
Πάντως τα ζητήματα Αιγαίου είναι
(μαζί με το κυπριακό) πολύ ψηλά στην ατζέντα της αμερικανικής
πολιτικής, όπως καταδεικνύουν επανειλημμένες δημόσιες αναφορές του
αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα, αλλά και του αμερικανού Υφυπουργού
Εξωτερικών στην Κέρκυρα, που κάλεσε σε σχετικό ελληνοτουρκικό διάλογο.
Η επίλυση των ελληνοτουρκικών «διαφορών» και του κυπριακού συνιστά για
Ουάσιγκτον και Λονδίνο πρωταρχική επιδίωξη για τη διευκόλυνση της
ενταξιακής προοπτικής της Τουρκίας, που αξιολογείται τον Δεκέμβριο,
αλλά και πάγιων στρατηγικών τους επιδιώξεων. Κι όταν λένε «λύση» εννούν
«ξανακοίταγμα» του καθεστώτος της Λωζάννης και παραλλαγή του σχεδίου
Ανάν με άλλη ονομασία.
Οι πιέσεις βρίσκουν μια Αθήνα με έλλειψη
στρατηγικής και διπλωματική ασάφεια απέναντι στην Τουρκία (αφού δεν
ζητάει ρητά την άρση της πολεμικής απειλής και του μέσου της, όπως και
των εδαφικών και λοιπών διεκδικήσεων, προ της προσφυγής στη Χάγη), αλλά
και σύγχυση στον ίδιο τον πυρήνα της ελληνικής αμυντικής ποιλιτικής. Η
τοποθέτηση Τούρκου πτεράρχου στη Λάρισα και οι συζητήσεις για
διασύνδεση των ελληνικών και τουρκικών ραντάρ, τη στιγμή που δύο
τεράστιοι στρατοί παρατάσσονται ο ένας απέναντι στον άλλο από τη Θράκη
μέχρι την Κύπρο, εισάγει ένα επικίνδυνο στοιχείο παραφροσύνης στο
κέντρο της ελληνικής άμυνας, σε μια άτεχνη προσπάθεια καταστροφής της
«εικόνας του εχθρού» στις τάξεις των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων,
εικόνας που οφείλει να είναι στο κέντρο οποιασδήποτε αμυντικής
διάταξης, αν θέλει να επιτελέσει την αποστολή της! Η ένταση στο Αιγαίο
είναι προϊόν των «διαφορών», όχι το αντίθετο!
«Πλήρης ένταξη, πλήρης
συμμόρφωση» είναι η διακηρυγμένη πολιτική της Αθήνας απέναντι στην
Τουρκία, προς το παρόν όμως πίεση ασκείται μάλλον επί Ελλάδος και
Κύπρου να «συμμορφωθούν» εκείνες στις τουρκικές διεκδικήσεις.
‘Εγκυροι
διπλωματικοί και αμυντικοί αναλυτές προβλέπουν ότι θα γίνει «κόλαση»
τους επόμενους μήνες στο Αιγαίο, προκειμένου να πιεσθεί η Αθήνα.
«Κόλαση» όμως, διευκρινίζουν, δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση σοβαρό
«θερμό επεισόδιο», γιατί ένα τέτοιο επεισόδιο θα κινδύνευε να ανατρέψει
και όχι να διευκολύνει τόσο την τουρκική, όσο και την αμερικανική
πολιτική, με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για την ‘Αγκυρα και την
Ουάσιγκτον (η μόνη περίπτωση να γίνει τέτοιο επεισόδιο θα ήταν αν ήταν
σίγουροι για μη αντίδραση της Αθήνας). «Θέλουν να τρομάξουν, δεν θέλουν
να ξυπνήσουν τους ‘Ελληνες». Η διασπορά, από κυβερνητικές/κρατικές
πηγές, εκτιμήσεων περί επικείμενου θερμού επεισοδίου (ή και εξέγερσης
στη Θράκη!), αφενός αντανακλά έναν τρίτης κατηγορίας ψυχολογικό πόλεμο
κατά της Ελλάδας, που δεν έχει αξιόπιστους/ανεξάρτητους μηχανισμούς
ανάλυσης της τουρκικής πολιτικής, αφετέρου χρησιμοποιείται συχνά από
τις ελληνικές κυβερνήσεις για να δικαιολογήσουν την πολιτική τους,
υπονομεύοντας όμως την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση της χώρας.
Κόσμος του Επενδυτή