ΠΡΟΧΩΡΑ ΡΕ !!!
Ιστορίες κρατικής τρέλας
Αθήνα, 15 Μαίου 2010, ώρα 10:40 π.μ. .
Λόγω της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ, η Λ. Αλεξάνδρας είναι κλειστή στο ύψος της οδού Μουστοξύδη. 5-6 αστυνομικοί εκτρέπουν όλη την κυκλοφορία στην Μουστοξύδη, οδό στενή στην οποία απαγορεύεται η στάση και στάθμευση.
Στην οδό Μουστοξύδη βρίσκονται παρανόμως παρκαρισμένα αυτοκίνητα που μετατρέπουν την κατάσταση σε κυκλοφοριακή κόλαση.
Το βλέπω και καλώ τους αστυνομικούς να τα απομακρύνουν για να διευκολυνθεί η κυκλοφορία. Αυτοί δεν ακούνε καλά και ένας έρχεται προς το μέρος μου. Δεν χαιρετάει δεν ρωτάει τίποτα … . Του δείχνω τα αυτοκίνητα και τον καλώ να μεριμνήσει. Η απάντησή του : «ΠΡΟΧΩΡΑ ΡΕ !!!» .
Του υπενθυμίζω ότι δεν μπορεί να μιλάει έτσι και ότι θα έπρεπε να έχει ήδη πράξει το καθήκον της εργασίας του, να έχει διευκολύνει την κυκλοφορία των οχημάτων και να έχει απομακρύνει τα παρανόμως παρκαρισμένα που εμποδίζουν. Η απάντηση: «ΠΡΟΧΩΡΑ ΡΕ !!!».
Του ζητώ τα στοιχεία του. Ως απάντηση και με ύφος απειλητικό σημειώνει τον αριθμό του οχήματός μου.
Του υπενθυμίζω και πάλι το καθήκον του και συνεχίζω καλώντας την Αμεση Δράση («100»), όπου και καταγγέλλω επωνύμως τα συμβάντα.
Αυτό δεν λέγεται αστυνομία, τροχαία, δημόσια υπηρεσία, κράτος, δεν χαρακτηρίζεται ως ο,τιδήποτε ουδέτερο ή θετικό, μόνο με αρνητικές λέξεις μπορεί να χαρακτηριστεί.
Νέος άνθρωπος ο νταής αστυνομικός, σίγουρα απόφοιτος λυκείου και των σχολών αστυνομίας. Αυτά του δίδαξαν οι καθηγητές του; Και τελικά ποια είναι η αξιολόγηση όσων διδάσκουν στις σχολές αυτές;
Αυτά του δίδαξαν οι αξιωματικοί του, οι υπουργοί του, οι πρωθυπουργοί του ;
Ποιος του έδωσε αυτό το δικαίωμα; Ποιος του είπε ότι στις βάσιμες καταγγελίες των εργοδοτών του πολιτών έχει το δικαίωμα να απαντάει «ΠΡΟΧΩΡΑ ΡΕ» ;