Απλά ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ!

πουπα δεν ξερω , αυτο ακουσα το ραδιοφωνο οπως ειπα , μπορει και να μην ισχυει !!!

choricos , επιμενω οτι το "κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του
αξίζει" δεν μου λεει τιποτα και οτι ειναι λεξεις των κυβερνοντων , της εξουσιας για να μεταθετουν την ευθυνη προς τα κατω !!!! τωρα εαν εσυ θεωρεις οτι εισαι ομοιος των κυβερνοντων ή οτι αυτοι σου αξιζουν , παω πασο , ΕΓΩ παλι οχι , δεν τους μοιαζω , ουτε μου αξιζουν ... αργα ή γρηγορα θα τους αλλαξω αλλα βλεπεις ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ !!! ευχαριστω

Φίλε Μακφορ,

Τις γενικότερες ιδεολογικές μου απόψεις και τις κατ’ ιδίαν αξιολογήσεις μου σε όλα τα θέματα της κυβερνητικής δράσης ή αδράνειας τις διατυπώνω ξεκάθαρα στο ιστολόγιο μου εδώ και ενάμιση χρόνο και πιστεύω ότι δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για συγχύσεις περί την πολιτική μου τοποθέτηση.

Ειδικότερα για την εφαρμογή του υπό συζήτηση κανόνα σε σχέση με το πρόβλημα των πυρκαϊών μπορείς να βρεις περισσότερα εδώ. http://choricos.blogspot.com/2009/08/blog-post_25.html

Κατανοώ την αγωνία σου να αλλάξεις την πολιτική κατάσταση της χώρας, αλλά
πιστεύω παρόμοιες ανησυχίες έχουν και όλοι όσοι συμμετέχουν σ’ αυτό το φόρουμ.

Επειδή ευτύχησα να συμμετάσχω ενεργά στην ιστορική αλλαγή,που συντελέστηκε στην πατρίδα μας στην δεκαετία 1974-1985 μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι αυτό το ευγενικό εγχείρημα δεν εξυπηρετείται από τυφλές επιθέσεις όλων εναντίον αλλήλων. Χρειάζεται βεβαίως αγωνιστική διάθεση, αλλά και σύνθεση στη σκέψη και ενότητα στη δράση.

Με απλά λόγια είναι ωφελιμότερο να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ο
ένας τον άλλο, παρά να πετροβολούμαστε άσκοπα μεταξύ μας.

Λυπάμαι για την τροπή που τείνει να πάρει η συζήτηση και δυστυχώς δεν μπορώ να την παρακολουθήσω περαιτέρω με αυτούς τους όρους.

Ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για αυτά που πιστεύουμε ,ας συνεχίσουμε να είμαστε αμείλικτοι ενάντια σε κάθε μορφής βία, χειραγώγηση της σκέψης των πολιτών από όπου κι αν προέρχεται ,ας καταθέτουμε τις αγωνίες μας για το αύριο και την αυστηρή κριτική μας για τα κακώς κείμενα στο κόμμα μας . Δεν είμαστε εξουσιαστές και θα πρέπει να μας γίνει βίωμα πως αν δεν παλέψουμε, τίποτε δεν θα έλθει έτοιμο από κανένα κόμμα . Εχουμε- επιβάλλεται να έχουμε- απαιτήσεις από ένα κόμμα που φιλοδοξεί να έλθει αύριο στην εξουσία.

Ας μην τα ισοπεδώνουμε όμως όλα. Εχουμε χίλιους δύο λόγους να γκρινιάξουμε για το τι έκανε η δεν έκανε το Πα.Σο.Κ. για το πώς το θέλουμε η όχι. Το πιο πιθανό είναι κι αυτή τη φορά να διαψευσθούν και πάλι οι ελπίδες μας. Το ακόμη χειρότερο όμως θα είναι να μπούμε από τώρα στη λογική του «τι Πλαστήρας τι Παπάγος» . Είναι μια λογική που βολεύει τη συντήρηση που με τη σειρά της την περνάει στο λαό. Είναι η λογική του pourquoi όταν οι Γάλλοι αναρωτιόντουσαν γιατί να πολεμήσουν και χάσανε τη μάχη. Είναι η λογική που σήμερα έχει χαθεί ο αγωνιστικός παλμός, συνδικαλιστικό κίνημα δεν υπάρχει , ο κόσμος δεν εχει μάθει να διεκδικεί εντελώς υποταγμένος ,φοβάται να προασπίσει τα συμφέροντα του. Είναι η κρατούσα λογική της εποχής οπου οι σημερινές συνθήκες αντιστοιχούν στο επίπεδο των κοινωνικών στρωμάτων.

Ας μη βιαζόμαστε λοιπόν να τους πλακώσουμε ολους με τις κλωτσιές. Τις απόψεις μου οι περισσότεροι τις ξέρετε. Έναν-έναν και με τη σειρά. Κι αυτή τη στιγμή προέχει να φύγει το συντομότερο δυνατό μια ανίκανη κυβέρνηση , πριν πουληθεί η καεί ολη η Ελλάδα .

Μην περιμένουμε να αλλάξουν τα κόμματα την κοινωνία , αν δεν αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι Εχουμε την υποχρέωση να το κάνουμε , στο βαθμό που μπορούμε να δώσουμε τις μάχες μας.

Η αλλαγή θα έλθει από κάτω προς τα πάνω. Και στο σημείο αυτό έχει και ο λαός τις ευθύνες του ,δεν είναι άμοιρος στο τι και ποιους εκλέγει.

Γιατί με τις προπέρσινες πυρκαγιές για ένα τριχίλιαρο ευρώ ενώ του κάηκε η περιουσία ξαναψήφισε τον Καραμανλή. Τρείς χιλιάδες ευρώ το κεφάλι για μια αυτοδυναμία ! Μπορεί να μην του αξίζει μια τέτοια κυβέρνηση αλλα να που είναι υπεύθυνος γιατί την ξαναψήφισε . Τη δική του επιλογή σήμερα πληρώνουμε , όπως και τις κοντόφθαλμες επιλογές του καθένα μας

Κάπου και πολλάκις γράψαμε για τις βιοτικές ανάγκες που καθορίζουν την πολιτική στάση του ψηφοφόρου και τον καθιστούν έρμαιο και ζητιάνο των ορέξεων των εξουσιαστών.

Οσο κρατάει αυτή η κατάσταση μη περιμένετε να αλλάξει τίποτε. Η μάχη με τις καθεστωτικές αντιλήψεις θα δώσει ένα φώς ελπίδας για αυτό που ονειρευόμαστε. Μάχη σε πολλά μέτωπα ,μάχη από όλους μας .

Επιτακτική ανάγκη να φύγουν τώρα. Δεν είναι απλά εγκληματίες είναι πολλά περισσότερα που εμπίπτουν στο νόμο περι λογοκρισίας και στο επικίνδυνο σύνθημα της νέας εποχής «τι Γιωργάκης τι Κωστάκης» εγω προσωπικά δεν συμμετέχω

Απλά προσπαθώ εδώ μέσα να δω τι είναι εκείνο που μπορεί να μας ενώσει για τη νέα αλλαγή η ανατροπή –η όπως θέλετε πείτε το- και όχι αυτά που μας χωρίζουν και τα γνωρίζουμε όλοι μας.

--
Υ.Γ. Πούπα χαίρομαι που σε βλέπω να ξαναγράφεις

Φίλε choricos, μην το παίρνεις προσωπικά. Διάλογο κάνουμε.
Γιάννη, για μια ακόμη φορά γίνεσαι ισοπεδωτικός. Δεν είναι έτσι. Το "όλοι ίδιοι είναι" κατάφερε να το περάσει η δεξιά με τα τερτίπια της και τα αριστερά δεκανίκια της. Ε, λοιπόν, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και το γνωρίζεις πολύ καλά εσύ! Ιδιαίτερα εσύ!
Πρώτο βήμα είναι να αλλάξει η κυβέρνηση. Δεν είναι αυτή που πρέπει στην κοινωνία, στον πολίτη, στη χώρα. Είναι μια κυβέρνηση άχρηστων και ανίκανων. Εάν επικαλεστεί κάποιος από εσάς πως έιναι μια συνέχεια των κυβερνήσεων Σημίτη, δε θα με βρει και πολύ αντίθετο Όμως και εδώ υπάρχει διαφορά. Ο ξινός και αντιπαθέστατος κος καθηγητής, που κυβέρνησε τη χώρα επί μια 8ετία και φέρει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΕΥΘΥΝΗ για την κατάντια της δημοκρατικής παράταξης και την άνοδο στην εξουσία της δεξιάς, δεν ήταν τόσο ανίκανος όσο θέλουν να τον παρουσιάζουν. Και μόνο η ΟΝΕ ήταν μεγάλη επιτυχία. Και το λέω εγώ που γνωρίζετε όλοι καλά πόσο χω καταφερθεί κατά του Σημίτη και πόσο πανηγύρισα όταν πέρυσι τον Ιούνιο ο ΓΑΠ τον απομάκρυνε από την Κ.Ο.
http://ggange.blogspot.com/2008/06/blog-post_11.html
http://ggange.blogspot.com/2008/06/blog-post_13.html
http://ggange.blogspot.com/2008/06/free.html
Διαβάστε τα σχετικά κείμενα και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Άρα, στόχος μας πλέον είναι να πέσει αυτή η κυβέρνηση. Κάθε άλλο είναι εγκληματικό εκ μέρους μας. Σαφώς και ο καθένας από εμάς έχει τη δική του άποψη για το πώς θα ήθελε το Πα.Σο.Κ.. Καμία αντίρρηση. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν σκεφτόμαστε όλοι ίδια. Έχουμ δικαίωμα να έχουμε διαφορετική προσέγγιση για το Κίνημα και για τον τρόπο διακυβέρνησης. Όμως, ας αποφασίσουμε. Τι θέλουμε; Μια δεξιά, που παει τη χώρα από το κακό στο χειρότερο, που έχει τινάξει στον αέρα ΤΑ ΠΑΝΤΑ (Οικονομία, Κοινωνία, Περιβάλλον), που υποβαθμίζει καθημερινά το ρόλο της πατρίδας μας στα διεθνή fora, που υποχωρεί συνεχώς, που προσπαθεί να βρει έναν πειστικό λόγο για να κάνει εκλογές, που απέδειξε ακόμη και στις πρόσφατες πυρκαγιές πως όλα είναι εικόνα; Αυτό μας πρέπει; Αυτό μας αξίζει; Γι αυτό ΟΛΟΙ μας έχουμε σπουδάσει, εργαστεί, κουραστεί; Για να μην γνωρίζουμε τι μέλλον θα έχουμε; Ή για να παρακολουθούμες τους κάθε λογής Πρετεντέρηδες να συζητούν τα περί συγκυβέρνησης Πα.Σο.Κ.-δεξιάς και να περιμένουμε με τα πόδια ανοιχτα να το απολαύσουμε;
Όχι! Δεν θα μείνουμε παθητικοί! Οφειλουμε να ξεσηκωθούμε! ΟΛΟΙ ΜΑΣ! Από εδώ, από παντού!
Να φύγει η χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος. Να ξεκουμπιστεί όλο αυτό το σινάφι των αλητών, που λειτουργούν σα συμμορία! Και να απαιτήσουμε από την επόμενη Κυβέρνηση, του Γιώργου Παπανδρέου, να στείλει ΚΑΘΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟ στο δικαστήριο, να τους καθίσει στο σκαμνί.
Η χώρα μας είναι πολύ μικρή, μια χούφτα γης. Και όλοι γνωριζόμαστε πολύ καλά! Δεν πάει άλλο!
Εκτιμώ πως εγγυητής για μια ριζική ανατροπή του σκηνικού είναι ο ΓΑΠ. Και γι αυτό δίνω κι εγώ τη μάχη μου μαζί του. Και στέκομαι σε όλα κριτικά! Δεν καταπίνω αμάσητο ότι μου δίνεται! Αλλά, μην τρελαθούμε! Όχι όλοι ίδιοι! Αυτό ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΕΧΟΜΑΙ!
Και αν ένας καλός μου φίλος θεωρεί πως κάνω λάθος, έχω την αξίωση να μου το επισημάνει. Να πορευτούμε μαζί. Είναι δύσκολος ο δρόμος και το ξέρουμε καλά! Γεμάτος στοιχήματα! Ας το παλέψουμε!
Έστω κι αν χρειαστεί για την ανάγκη του φίλου μου του Γιάννη, να γίνω και ..... γραμματόσημο!

choricos , διαφωνουμε σε κατι (και τι κατι , μια προταση και ποση βαρυτητα εχει και σε τιποτα αλλο , τουλαχιστον για την ωρα χαχαχα) , αυτο δεν παει να πει οτι ειναι και κακο , συγχωρα με φιλε αλλα με πυροβολησες πρωτος οταν με ΕΞΙΣΩΝΕΙΣ με τους πολιτικους και αδυνατο να πιστεψω , τουλαχιστον μεσα απο τον προσωπικο κοινωνικο μου κυκλο , οτι υπαρχουν ανθρωποι που ψηφιζουν για το προσωπικο τους κερδος και δεν επιθυμουν εστω και λιγο το κοινο καλο, οχι οτι δεν υπαρχουν αλλα εαν σου πω οτι μεσα στον κυκλο μου ειναι 2 αντε 3 το πολυ στα 100 και ατομα , ακομη και εδω μεσα , πιστευω οτι δεν πρεπει να υπαρχει κανεις , αρα δεν μπορεις να με πυροβολεις , ετσι γιατι καποιος κατεληξη στην συγκεκριμενη φραση (που δεν εχω καμια υποχρεωση ή λογο να την ασπαστω )... και συγνωμη κιολλας. χαιρομαι που συνομιλω με καποιον αγωνιστη αλλα θα σταματησω εδω γιατι θα γινω κακος , γιατι η αλλαγη δεν ηρθε ποτε και οι αγωνιστες απαξιωθηκαν απο την ιδια την πορεια της χωρας αλλα πολυ περισσοτερο της ιδιας της πολιτικης !!! ζουμε στη χωρα και στον κοσμο που μας δωσανε οι πατεραδες μας και ευχομαι να την κανουμε λιγο καλυτερη , αλλα εαν ειναι να κατηγορησω καποιον περα απο τους πολιτικους αυτος θα ηταν ο πατερας μου (χωρις να αναφαιρεομαι προσωπικα σε σενα φιλε , αλλα στα μεγαλα ονομα του κινηματος που τους πηρε και τους σηκωσε ο πλουτος, εαν δεν ειχες ποτε "καρεκλα" ειμαι σιγουρος οτι εμεινες γνησιος χωρις να εχει καμια βαρυτητα ο λογος μου αφου δεν σε γνωριζω ). με απασχολει εδω και καιρο το γεγονος το πως αλλαζει η εξουσια τον ανθρωπο και εαν υπαρχουν τελικα αμυνες που μπορει να ενεργοποιησει καποιος ωστε να μην φυγει απο τον δρομο του.

για μενα την μεγιστη ευθυνη για την καταντια (που συμφωνω οτι εως ενος σημειου την μοιραζομαστε ολοι απο λιγο εως πολυ αλλα και τι μπορω να κανω ? να παω να πλακωσω το ξυλο τον βουλευτη που κανει ρουσφετια ? τον πολίτη που τα ζητάει ? την κομματικη οργανωση ? τι ??? να κανω μυνησεις ? ΤΙ? το μονο οπλο που εχω ειναι μια ψηφος καθε 4 χρονια και αυτή γεματη εκβιασμους και φοβους) την μεγιστη ευθυνη , την εχουν τα κομματα και οι μηχανισμοι που τα συντηρουν , οποιος ΤΡΕΧΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ πρεπει να ανταμοιφθει , ΟΠΟΙΟΣ δινει στο κομμα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ... μα δεν δινω στο κομμα δινω στο κρατος ,δεν με νοιαζει το κομα αλλα η ΧΩΡΑ οι ΠΟΛΙΤΕΣ , ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ...να μη μιλησω για της χορηγιες ... αλλα αυτο πρεπει να το ασπαζεται και να ευαγγελιζεται το ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ και τα ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ και οχι εγω , ο κυριος τιποτα , ο πολιτικος αρχηγος που θα αλλαξει αυτο το συστημα που θα καταργησει το κομμα , θα κυβερνα για πολλα χρονια και ισως να ειναι αυτος που θα φερει την αλλαγη ... δεν ξερω εαν θα γινει ποτε , ισως ΠΟΤΕ , αλλα δεν πειραζει

Οι κυβερνήσεις του Αντρέα και του Σημίτη ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΙΔΙΕΣ!!!!!!!!!

Οποιος μου αποδείξει ότι ήταν ίδιες κερδίζει το βραβείο της παπαριάς........

Γιατί λοιπόν εγώ να υποθέτω ότι και η κυβέρνηση του ΓΑΠ θα είναι τα ίδια σκατά με του Καραμανλή ??????
Γιατί να ΥΠΟΘΕΤΩ ότι θα είναι η ίδια με του Σημίτη ? Επειδή υπάρχουν στελέχη που συμμετείχαν στην κυβέρνηση Σημίτη ?????

Ημαρτον !!!!

Είναι πρωθυπουργοκεντρικό το σύστημα διακυβέρνησης στην Ελλάδα, δέν είναι συλλογικό! Ο πρωθυπουργός δίνει την κατεύθυνση, αυτός χαράζει την γενική πολιτική πορεία, αυτός κόβει και πετάει στα σκουπίδια τους υπουργούς που δέν του κάνουν !!!!

Γιατί λοιπόν εκ των προτέρων εγώ να υποθέτω ότι ο ΓΑΠ πιστεύει τα ίδια με τον Σημίτη ? Μετά απ΄όσα έχει πεί και έχει γράψει πού στο καλό βρίσκεται η ομοιότης ? Και μέχρι να αρθεί η αμφιβολία για την πολιτική του θα πρέπει να ανεχθούμε την ανεκδιήγητη Νουδούλα και να περιμένουμε να φτιάξουν το πολιτικό σκηνικό, κατα πώς θέλουν, οι Πρετεντέρηδες ????

Αυτό ποιά λέγεται μαζοχισμός, και να με συγχωράτε !

Οξω νουδίτες απο την παράγκα, εδώ και τώρα !

Υ.Γ. Και εγώ χαίρομαι που σας ξαναδιαβάζω Γιώργο !

Συμφωνώ Πούπα! Συμφωνώ!

Ας γράψω και εγώ για το έγκλημα ... .
Διαφωνώ με την άποψη ότι κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει.
Το "αξίζει" περικλείει ένα αξιολογικό δεδομένο που είναι πολυσήμαντο και μπορεί να εκλάβει σειρά περιεχομένων.
Σε καθαρή διαλεκτική θα έπρεπε να ισχύει ως εξής : κάθε λαός έχει την κυβέρνηση που του αξίζει εφόσον κυβερνά ο ίδιος, εφόσον ο ίδιος ασκεί συνολικά την πολιτική.
Για να λειτουργήσει η ισότητα Α=Β, θα πρέπει και το Β να είναι ίσο με το Α.
Θεωρητικά λοιπόν, αλλά και ουσιαστικά το επίπεδο ενός λαού διαμορφώνεται από το επίπεδο και τις επιλογές μιάς κυβέρνησης ή ενός ευρύτερου εξουσιαστικού διευθυντηρίου.
Αρα, απαραίτητος όρος για να ισχύει η ισότητα Α=Β, είναι η ίδια η ισότητα της πραγματικής δημοκρατίας και η κατάργηση των εξουσιαστικών φαινομένων. Τα τελευταία διαφοροποιούν την φύση των συγκρινόμενων, με αποτέλεσμα να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα, π.χ. μήλα με πέτρες ... .
Για να υπάρξει λοιπόν ισοδύναμο μεταξύ των όρων πρέπει να υπάρξει και ταυτότητα αυτών 2 = 2 , 1=1 και όχι 1=7 ή 3 μήλα = 7 πεταλούδες.
Ταυτότητα στο σύγχρονο σύστημα ανισοτήτων δεν υπάρχει και η το τσιτάτο εκφράζει μόνο την κατάσταση της πυραμίδας ανισοτήτων: Γερά θεμέλια άγουν σε ψηλή κορυφή της πυραμίδας.
Για να υπάρξει τέτοια διαλεκτική ισότητα θα πρέπει να μιλήσουμε να κυβερνώντα λαό, να ταυτιστεί ο λαός με την εξουσία. Επειδή δε είναι κοντά η 3η Σεπτέμβρη, το τσιτάτο "ο λαός στην εξουσία" ή το "λαϊκή κυριαρχία" έρχονται να δώσουν ουσιαστικό πολιτικό νόημα στην εξίσωση.
Πέρα όμως από τα απλά διαλεκτικά κοινωνικά μαθηματικά, υφίσταται ένα καίριο ζητούμενο: για να λειτουργήσει το σχήμα λαός = κυβέρνηση υπάρχει ένα καίριο προαπαιτούμενο, που αφορά την συγκρότηση του λαού σε μία δεδομένη ομάδα με εσωτερική ισότητα. Εάν το σύνολο λαός εκφράζεται σχηματικά με τον αριθμό 1.000.000 (που το συναπαρτίζουν οι άνθρωποι) δεν μπορεί ποτέ να λειτουργήσει ως συγκροτημένη ενότητα, εάν μέσα στο 1.000.000 υπάρχουν προδεδομένες ανισότητες. Εάν δηλαδή κάποιος έχει προδεδομένη ασωτερική κοινωνική αξία 1.000, άλλος 500, άλλος 1, άλλος 0,03 κλπ. . Αυτό ισχύει χιλιάδες χρόνια στις κοινωνίες πυραμίδας και ουσιαστικά στηρίζεται στην εκμετάλλευση των βιοτικών ανθρώπινων αναγκών, που συνάμα σηματοδοτεί και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Η ισότητα του "ατόμου", που εκφράζεται με την μονάδα είναι ένα αναγκαίο ζητούμενο προκειμένου να συγκροτηθεί ο λαός σε σώμα κοινωνίας ισότητας και να αποκτήσει και ταύτιση με την "κυβέρνηση", δηλ. να έχει και ουσιαστικά ίση νομή της εξουσίας.
Επειδή όμως οι βιοτικές ανάγκες είναι συνυφασμένες με την ανθρώπινη ύπαρξη δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε λύση του προβλήματος, εάν δεν δώσουμε λύση από αυτές.
Η αρχαία δημοκρατία, προσπαθώντας να λύσει το πρόβλημα, αδιαφόρησε για τις ανάγκες αυτές, τις άφησε εκτός ζητουμένου εγκαθιδρύοντας μία νομική πλασματική πολιτική ισότητα με την ελπίδα ότι διαμέσου αυτής θα εξυπηρετηθούν οι πραγματικές βιοτικές ανάγκες όλων ή έστω των περισσοτέρων. Οτι δηλαδή, οι πολίτες θα διαμορφώσουν θεσμούς που εξυπηρετούν τις ανάγκες τους. Το θέμα είναι ότι απέτυχε καθώς δεν συλλάμβανε εννοιολογικά τις βιοτικές ανάγκες με ό,τι αυτό σημαίνει και προκάλεσε στις κοινωνίες όπου αυτή εφαρμόστηκε (π.χ. διατήρηση των ουσιαστικών ανισοτήτων και των σχέσεων εξάρτησης ή ανάλωση ενέργειας σε μη πραγματικές βιοτικές ανάγκες με αποτέλεσμα να υφίσταται έλλειμμα αυτών … ).
Οπωσδήποτε η πραγματική δημοκρατία έδωσε λύσεις και άνοιξε δρόμους, αποτελεί δε το μοναδικό τρόπο για να υπάρξει λύση στο ζήτημα. Όμως μόνο η νομική ισότητα, επίπλαστη καθώς είναι και μη πραγματική, δεν λύνει το ζήτημα. Δεν μπορείς να αγνοείς τους πραγματικούς όρους, τους νόμους των αναγκών του ανθρώπου και να στηρίζεσαι σε νομικά θεσμικά επίπλαστα.
Η άλλη λύση θα ήταν να αγνοήσουμε σκόπιμα στην συγκρότηση του συνόλου τις πραγματικές βιοτικές ανάγκες, να τις παραμερίσουμε ή να ορίσουμε άνωθεν άλλες από τις πραγματικές. Στο σφάλμα αυτό υπέπεσε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» με τα γνωστά αποτελέσματα. Παιδί ο ίδιος του καπιταλισμού, δημιούργησε και αυτός ένα σωρό ψευδοανάγκες, αλλά και πυραμίδες που φωτογράφιζαν τον καπιταλισμό και τον εφάρμοζαν.
Και οι δύο λύσεις κατέτειναν στην δημιουργία δεδομένων αξιακής ισότητας, αλλά και οι δύο λύσεις δεν συνυπολόγιζαν τα πραγματικά οντολογικά δεδομένα του όντος στο οποίο απευθύνονταν : τον άνθρωπο. Αποτελούσαν μόνο τεχνικές, ήταν τεχνητές, ήταν συμβατικοί όροι και όχι όροι ουσίας.
Αρα για να υπάρξει λύση στο πρόβλημα το μόνο που μένει είναι να συλλάβουμε την βιοτική οντότητά μας και να την θέσουμε ως προδεδομένο της μονάδας. Στον αριθμό 1 που συγκροτεί την μονάδα και αθροιστικά το σύνολο πρέπει να περιλαμβάνονται οι βιοτικές ανάγκες, η ισότητα της απόλαυσής τους και η ασφάλεια για αυτές. Τότε μόνο το 1 του ενός θα είναι το αυτό με το 1 των άλλων και δεν θα μπορεί να υπάρξει διαχωρισμός ανισότητας και εκμετάλλευσης, εάν οι βιοτικές ανάγκες και η απόλαυσή τους αποτελούν προδεδομένο για τον καθένα.
Τότε η συγκρότηση των κοινωνιών θα έχει άλλο νόημα και περιεχόμενο, όπως και η ζωή των ανθρώπων και θα μπορούμε όχι απλώς να έχουμε την κυβέρνηση που μας αξίζει, αλλά να είμαστε αυτοί που αξίζουμε.